Gedicht van een dochter

Eenvoudig

Je wordt geboren. Je leeft.
Een tijdje of wat langer.
En dan ga je dood. Zo eenvoudig is het.

Mijn vader leeft al lang. 
Hij houdt van het leven, hield van zijn leven.
Zijn leven met mijn moeder, mijn zus, mijn broer, met mij en zijn kleinkinderen.
Zijn leven met zijn vrienden, collega’s en alle andere geliefden.

Mijn moeder, zijn grote liefde ging dood.
Zijn liefde voor het leven bleef. 
Mijn vader ging door, standvastig en sterk.
Vastbesloten iets van de rest van zijn leven te maken.
Een nieuwe fase brak aan, waarin hij opnieuw geluk en voldoening vond.
In de liefde en in zijn werk.

Mijn vader was en mijn vader is gewend te doen wat hij wil.
Hij volgt zijn hart, gaat zijn gang en volgt zijn pad.
Hij geniet, leest, praat, denkt, regelt en heeft lief.
Hij neemt regie, controleert zijn leven en zit aan het stuur.
Dat ging een leven lang goed en voorspoedig.
Alles tot in de puntjes geregeld en verzorgd.
Van de opvoeding van zijn kinderen, tot aan zijn eigen uitvaart.
Voor later, als het ooit zover… 

En nu is hij ziek. Hij wordt niet meer beter. Een schok.
Zijn lijf wordt met de dag brozer. Hij is moe.
En toch… hij geniet, leest, praat, denkt, regelt en heeft lief.
Hij heeft regie maar zijn lijf doet niet meer wat hij wil.
Hij zit aan het stuur, maar waar stuurt hij heen?
Heeft hij controle? Waarover wel en waarover niet meer?

Hij zegt: ‘Ik denk dat ik binnenkort uitstap.
Maar ik wil nog niet dood!
En toch gaat het gebeuren. Vroeg of laat…
Het voelt onwerkelijk, ongelofelijk.
Jullie nooit meer zien is onverdraaglijk voor mij…’

Mijn hart krimpt, een traan rolt uit mijn oog.
Ik wil hem zo graag helpen, steunen, verlichten.
Bij hem zijn, luisteren, open en eerlijk zijn.
Zijn laatste wensen vervullen.
Zeggen en vragen wat gezegd en gevraagd wil worden.
Verbinden en losmaken…
Om straks los te kunnen laten.
Dus dat is wat ik doe, zoveel en zo vaak het kan.
En dat voelt goed, maar is het genoeg?

Mijn vader werd geboren. 
Hij leeft. 
Al heel lang.
En ooit gaat hij dood.
Maar zó eenvoudig is dat niet…

Scroll naar boven